آیا می توان عدم نزدیکی زن و شوهر را ضمن عقد ازدواج شرط نمود ؟
در پاسخ به این سوال ، برخی از فقها استدلال کرده اند که مقصود اصلی از عقد نکاح ، توالد و تناسل است که این امر منوط به نزدیکی زن و شوهر است . پس چنین شرطی به دلیل اینکه شرط خلاف مقتضای ذات عقد است ، به نوعی شرط باطل و مبطل عقد محسوب می شود . در مقابل ، برخی از فقها و حقوقدانان به نقل از مشهورترین فقهای شیعه اشاره کرده اند که عقد ازدواج زن و شوهر اهداف متعددی دارد که نزدیکی و یا رابطه زناشویی میان زن و شوهر تنها هدف از ازدواج نیست و اصل بر مشارکت زوجین در طول زندگی مشترک و همدلی و هماهنگی آنان می باشد . به همین دلیل ، شرط عدم نزدیکی در عقد نکاح بر خلاف مقتضای عقد ازدواج نبوده و شرط نامشروع نیز محسوب نمی شود . به علاوه اینکه در قانون مدنی نیز چنین شرطی در ازدواج موقت منع نشده است و اصل صحت عقود و قرادادها ، اقتضای صحیح بودن شرط عدم نزدیکی زن و شوهر و همچنین صحت عقد نکاح را دارد .
نظر آیت الله مکارم
پرسش : در صورتی که در ضمن عقد نکاح شرط عدم نزدیکی شود آیا این شرط باطل است یا خیر ؟ در صورت باطل بودن آیا مبطل نیز میباشد ؟
پاسخ :
در نکاح دایم این شرط اشكال دارد ولی در نکاح موقت اشکال ندارد و در هر حال مبطل نیست.
تخلف از شرط عدم نزدیکی
که به نوعی تخلف از شرط فعل در عقد نکاح می باشد را می توان در منابع فقهی اینگونه بررسی کرد که به نظر برخی فقها تخلف از شرط عدم نزدیکی ، حرام بوده ولی زنا محسوب نمی شود . در مقابل ، برخی تخلف از شرط عدم نزدیکی را جایز ندانسته و انجام نزدیکی را در این حالت معصیت و گناه دانسته اند که در چنین حالتی به زن ارش البکاره تعلق خواهد گرفت .
