مهم ترین ویژگی های این قانون به شرح زیر است.
۱-اماکن تجاری و مسکونی را شامل می شود.
۲-این قانون در شهرهایی که در خود قانون پیش‌بینی شده است ،اجرا میگردد
۳-این قانون از قواعد آمره است یعنی طرفین نمیتوانند بر خلاف آن توافق و تراضی کنند
۴-صرف انقضای مدت از موارد تخلیه نمی باشد بلکه موارد تخلیه در خود قانون مشخص شده است.
۵-اجاره بهایی که بین طرفین مشخص شده یا در مواردی که دادگاه معین می کند تا سه سال معتبر می باشد یعنی طرفین قراردادنمیتوانند قبل از مدت ۳ سال تعدیل آن را بخواهند
۶-مستاجر حق انتقال منافع را به غیر ندارد مگر این حق در قرارداد به او داده شده باشد
۷-این موارد شامل این قانون نمیشود:الف-اراضی مزروعی ب-خانه های سازمانی ج-واحدهای مسکونی که پس از اجرای این قانون اجاره داده می شود.
۸-حق کسب ،پیشه و تجارت صرفاً در چهار مورد به مستاجر محل کسب و تجاری در زمان تخلیه تعلق میگیرد.
۹-مقدار و میزان حق کسب را کارشناس تعیین میکند
لازم به توضیح است اماکن استیجاری که بعد از اجرایی این قانون با سند رسمی و بدون دریافت سرقفلی یا پیش پرداخت، اجاره داده میشود، پس از انقضای مدت اجاره، مستاجر مکلف به تخلیه می باشد.مگر آنکه بین طرفین تمدید شده باشد.(قانون الحاق یک ماده به قانون روابط موجر و مستاجر مصوب ۱۳۶۵)
