تجاوز به عنف
تجاوز به عنف یا به عبارت دیگر زنای به عنف بدین معناست که مردی با زنی بدون رضایت و به زور رابطه جنسی برقرار می‌کند. تجاوز به عنف در ایران جزء جرایم کیفری می‌باشد که نه تنها در ایران بلکه در تمام نقاط جهان مجازات شدیدی دارد. طبق ماده 224 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 مجازات تجاوز به عنف اعدام است.
از مصادیق تجاوز به عنف، زنا در حال بیهوشی، خواب یا مستی یا از طریق ربایش، تهدید و یا ترساندن زن، اگرچه موجب تسلیم شدن او شود و همچنین اغفال و فریب دختر نابالغ در حکم زنای به عنف می‌باشد.
آقایی با خانومی دوست شده است و خانم را به منزل خود دعوت کرد. این دو با یکدیگر رابطه جنسی برقرار نکرده‌اند ولی به موجب اقرار مرد، صرفاً مرد اقدام به بوسیدن زن کرده است. خانم علیه آقا در دادگاه کیفری یک طرح شکایت تجاوز به عنف می‌کند. دادگاه بدون احضار مرد، دستور جلب مرد را صادر می‌کند. مرد در دادگاه اقرار به بوسیدن می‌کند و در نهایت از اتهام تجاوز به عنف تبرئه می‌شود اما بدلیل اقرار وی، دادگاه ارتباط نامشروع را احراز کرد و مرد را به تحمل 99 ضربه شلاق و 2 سال تبعید به استان سیستان و بلوچستان محکوم کرد که البته با فرجام‌خواهی در دیوان عالی کشور، تعداد ضربات شلاق تقلیل پیدا کرد و تبعید حذف شد.
فرد قربانی باید به نزدیکترین کلانتری یا دادسرا مراجعه کند. دادسرا، قربانی را جهت معاینه به پزشکی قانونی معرفی خواهد کرد. فرد قربانی نباید به غریبه‌ها اعتماد کند؛ زیرا افرادی که به ظن شخص، مورد اعتماد هستند از شرایط روحی و جسمی فرد سوء استفاده می‌کنند. فرد قربانی نباید لباس‌ها و بدن خود را تا قبل از مراجعه به پزشکی قانونی تمیز کند و آنها را بشوید؛ زیرا آثار وقوع جرم(خراشیدگی، پوست و موی طرف مقابل) بر روی بدن قربانی باقی مانده است. به علاوه فرد قربانی می‌تواند هر نوع مدرکی از جمله پیام‌های اینترنتی، پیامک و تماس را جمع‌آوری کند.
اثبات جرم تجاوز به عنف در نظام دادرسی ایران، از پیچیده‌ترین مسائل است و دادگاه ادعای برخی از اشخاص که مدعی قربانی تجاوز هستند یا به دلیل اینکه خود را در موقعیت خطر قرار داده‌اند نمی‌پذیرد. بطور مثال دختر و پسری که در یک روز با یکدیگر آشنا می‌شوند و دختر به منزل پسر می‌رود و مرتکب زنا می‌شوند زن نمی‌تواند مدعی تجاوز به عنف شود؛ زیرا تجاوز به عنف همیشه با زور و خشونت همراه است.
اثبات تجاوز به عنف یا به عبارت دیگر اثبات زنای به عنف با شاکی است و وی باید رابطه جنسی به زور را در نزد محکمه به اثبات برساند ولی در اکثر پرونده‌های کیفری، حکم به زنا و رابطه نامشروع داده می‌شود.
درست است که قربانی جرم تجاوز، راه بس دشواری برای اثبات تجاوز به عنف دارد ولی نباید چنین پنداشت که اثبات چنین جرمی غیرممکن است و اقدامی نشود. یکی از روش‌های اثبات جرم تجاوز به عنف این است که باید متهم در نزد قاضی 4 بار اقرار کند و اقرارهای وی در نزد پلیس ملاک رأی نیست. یکی دیگر از راه‌های اثبات، شهادت 4 شاهد در دادگاه می‌باشد. همچنین علم قاضی نیز راهی برای اثبات است یعنی قاضی با توجه به قرائن و امارات که نوعاً علم‌آور هستند جرم متهم را زنای به عنف تشخیص داده و حکم صادر می‌کند.
آیا در مراجعه به کلانتری می‌توان تقاضا کرد که با افسر زن گفتگو کرد؟ بله، شخص قربانی در صورت تمایل می‌تواند در مراجعه‌ی اولیه به کلانتری، از افسر قضایی تقاضا کند که تحقیقات مقدماتی در کلانتری توسط افسر زن و با حفظ محرمانگی صورت گیرد.
اگر متهم در زنای به عنف، بعد از اقرار، انکار کند چه اتفاقی رخ خواهد داد؟
اگر متهم ابتدا نزد قاضی دادگاه اقرار کند ولی بعد انكار كند در این حالت قاضی می‌تواند با استفاده از علم خود حكم صادر كند.
